Sommige mensen hebben niets met kunst en dat kan, maar ze geven wel hun ongezouten en vooral ongenuanceerde mening over wat ze zien. Als je je – om wat voor reden dan ook – niet wil verdiepen in kunst, laat dan je ongezouten mening ook maar liever achterwege. Dit heeft niets met wel of niet tegen kritiek kunnen te maken, maar wel met serieus genomen te worden voor wat het hoofd van de kunstenaar bedenkt en de handen maken.
Wat je beter niet tegen een kunstenaar kunt zeggen:
- “Mijn kleuter kan ook zoiets maken!”
- “Dat kan toch iedereen?!”
- “Wat stelt het voor, wat moet ik erin zien?”
- “Verkoopt zoiets nou?”
- “Ik heb ook zo’n hobby!”
- “Ben je lekker aan het knutselen?”
- Bij een opdracht: “Ik geef je de vrije hand in het ontwerp.” Vervolgens komt er een waslijst van zaken waar het kunstwerk allemaal aan moet voldoen. Waar is de vrije hand?
Kunst is persoonlijk
Als de kunstenaar dagen, weken en soms maanden bezig is om iets dat in het hoofd zit met de handen te verwezenlijken, dan kan je het niet mooi vinden. Het kan je smaak niet zijn, te abstract of het prikkelt je zintuigen niet of niet voldoende, maar dat is iets anders dan de genoemde zaken. Weet je, dat doet een beetje pijn.
Datzelfde geldt voor concrete opdrachten. Iemand wil iets gemaakt hebben wat in zijn of haar hoofd zit en ik kan dat dan op mijn manier realiseren. Dat maakt ook een concrete opdracht juist uniek. Gelukkig snappen mijn klanten dat en geeft mij iedere keer weer een warm gevoel, als iemand iets persoonlijks door mijn handen laat maken. Dat maakt mij een blij en bevoorrecht mens.
Eén reactie
Baaaaaahh dat kreeg ik ook te horen toen ik een ontwerp maakte, blies het gelijk af, zoek maar een andere kloot die je kan afz.. Daniëlle.. alles wat die gouden handjes van je maken is schitterend, maar dat had je toch al wel door?!