“Deze ring is een versmelting van verleden, heden en toekomst”
“Omdat mijn vriend Raymond in hetzelfde gebouw werkt als Daan, kende ik haar werk wel. Dus toen Raymond zei dat ik vooral weer eens bij Daan langs moest gaan om haar nieuwe collectie te bekijken, zocht ik daar niets achter. Zelfs toen ze mij ging uithoren over mijn favoriete kleuren en me wat liet passen, ging mij nog geen lichtje op.
Raymond had namelijk de zegelring van zijn overleden vader aan Daan gegeven, samen met nog ander oud goud uit zijn familie. Hij had Daan helemaal de vrije hand gegeven in de vormgeving van de ring. Het was voor Daan de eerste opdracht in goud, ze vertelde later dat ze het echt als een uitdaging heeft ervaren. Het vraagt een andere techniek en Daan heeft het een paar keer opnieuw moeten doen. Ze ging net zolang door totdat ze helemaal tevreden was.
Op een avond gaven we thuis een etentje voor de familie en dat mondde uit in een huwelijksaanzoek. Raymond stond daar met die prachtige ring, die hij stiekem had laten maken. Raymond had een paar maanden eerder wel met zijn moeder besproken dat hij iets wilde laten maken van zijn vaders ring, maar had haar niet verteld wat zijn bedoeling was. Toen Raymonds moeder de ring zag, herkende ze hem direct en schoot ze vol en vond ze het een fijn idee dat de herinnering aan haar echtgenoot op deze manier voortleeft.
Het is een grote, wat grove ring geworden. Ik vind hem prachtig. Het is niet zomaar een mooie ring die ik heb gekregen van mijn lief. Het is voor mij letterlijk en figuurlijk een versmelting van verleden, heden en toekomst geworden. We kennen elkaar pas anderhalf jaar, en ik heb zijn vader helaas nooit gekend, maar op deze manier is hij er voor mijn gevoel toch bij betrokken.”
Moniek de Ruiter-van Amerongen
